برجهای در هم پیچیده شده پیشنهادی برای شرکت Infosys – که یک شرکت تکنولوژی هندی است –  بیشتر از اینکه شبیه ساختمان ها و آسمانخراشهای معمولی باشند شبیه رشته های دی ان ای (DNA) هستند.

این پروپوزال برای مرکز اصلی شرکت Infosys در کویت ارائه شده است. در صورتی که این طرح به مرحله اجرا برسد مطمئنا یکی از بینظیرترین شاهکارهای مهندسی خواهد بود.

با توجه به اینکه در حال حاضر این پروپوزال تنها در حد طرح اولیه است, اطلاعات زیادی راجع به آن در دسترس نیست اما طبق برخی منابع این دو برج که همچون رشته های طناب دور همدیگر تابیده شده اند قرار است واقعا بچرخند.

شرکت نورمن فاستر و همکاران (Norman foster + partners) مجوز ساخت دو برج ۳۲۰ متری در کنار Seine , درست در خارج از پاریس را گرفتند.

در این دو برج چند منظوره دفاتر اداری, آپارتمانهای مسکونی, هتل و مرکز تفریحی در نظر گرفته شده است.

چندی پیش در سیویلتکت طرح آسمانخراشهای ابر برای سئول – کره جنوبی معرفی شد. طرحی که در آن دو آسمانخراش با ظاهر مشابه اما ارتفاعهای متفاوت, توسط یک ابر پیکسلی به همدیگر متصل شده بودند (خواندن مقاله کامل معرفی آسمانخرشهای ابر سئول). با توجه به انتشار این طرح در اینترنت به خصوص در سایتهای انگلیسی زبان, مردمان بسیار زیادی از این طرح به دلیل یادآوری صحنه انفجار فاجعه ۱۱ سپتامبر در برجهای دوقلو شکایت کردند.

یکی از معماران اصلی برج CCTV پکن با نام Ole Scheeren طرح جدید خود را رونمایی کرد.

در جدیدترین پروپوزال خود او یک آسمانخراش برای کوالالامپور طراحی کرده است که در وسطش چهار طبقه باغچه معلق گرمسیری در نظر گرفته شده است.  نام این آسمانخراش, برج Angkasa Raya خواهد بود.

برج انگکاسا رایا ۲۶۸ متر ارتفاع خواهد داشت و در کنار برجهای دوقلوی پتروناس ساخته خواهد شد. (برجهای پتروناس بلندترین برجهای دنیا بین سالهای ۱۹۹۸ و ۲۰۰۴ میلادی بودند)

آسمانخراشهای ابر - سئول کره جنوبی

معماران هلندی MVRDV دو برج آسمانخراش جدید برای سئول کره جنوبی طراحی کردند که از وسط توسط یک توده پیکسلی به همدیگر متصل شده اند.

این توده پیکسلی که در واقع پل ارتباطی دو آسمانخراش است از طبقه بیست و هفتم این دو برج ۳۰۰ و ۲۶۰ متری ظاهر میشود و در آن رستورانها – سالنهای ورزشی یک مرکز کنفرانس و هتل اداری وجود دارد. و اما باقی طبقات این دو برج ۶۰ و ۵۴ طبقه ای را واحدهای مسکونی تشکیل میدهند. برخی از این واحدها دارای ارتفاع سقف دوبرابر هستند.

شاید کمتر آسمانخراشی را بتوان پیدا کرد که چنین ظاهر شیطانی داشته باشد! معماران OODA این برج ستاره مانند را برای دفتر مرکزی evilest villain طراحی کرده اند.
این ساختمان ۳۵۰ متر ارتفاع دارد و در بالای آن یک توربین بادی حول محور عمودی قرار دارد.

آسمانخراش ستاره مرگ - تایوان

قسمت اول این مقاله را از اینجا مطالعه بفرمایید.

نیروی باد:

علاوه بر نیروی عمودی جاذبه, آسمانخراشها باید در مقابل نیروی افقی باد نیز مقاوم باشند. آسمانخراشها میتوانند به دلیل نیروی باد جابجایی کمی داشته باشند. میزان این جابجایی باید با توجه به ارتفاع ساختمان و منطقه ای که آسمانخراش در آن قرار میگیرد محاسبه شود و در طراحی سازگاری این جابجایی در نظر گرفته شود تا باعث آسیب سازه و یا حتی روکار آسمانخراش نشود. در ساختمانهای کوتاه میزان این جابجایی با گیردار کردن اتصالات و یا استفاده از بادبند یا دیوار برشی کنترل میشود اما در آسمانخراشها نمیتوان با این روشها جابجایی را به اندازه کافی کنترل کرد. بلکه در آسمانخراشها باید از یک سیستم خرپایی فولادی دور هسته مرکزی آسمانخراش استفاده نمود. روشی که در ساختمان امپایر استیت – ساختمان کرایسلر و بسیاری از آسمانخراشهای دیگر استفاده شده است. میتوان بجای استفاده از این سیستم خرپایی فولادی از یک هسته بتنی در مرکز ساختمان استفاده نمود, روشی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد.

طرح آسمانخراش مسکونی شیکاگو

آنچه باید راجع به آسمانخراشها بدانید

در طول تاریخ معماری, همیشه رقابت برای ساختن سازه های بلندتر وجود داشته است. از اهرام باستانی مصر گرفته تا کلیساهای بزرگ اروپایی و دیگر برجهای تاریخی.

این تمایل برای ساخت “بلندترین” همیشه وجود داشته اما با توجه به محدودیت مصالح و تکنولوژی های ساخت, تا اواخر قرن ۱۹ام میلادی سازه ها میتوانستند ارتفاع بسیار محدودی داشته باشند و فراتر از این ارتفاع محدود برای بشر قابل دسترسی نبود. اما در اواخر قرن ۱۹ام با پیشرفت علم و بدست آمدن تکنولوژی های مدرن سقف این محدودیت ارتفاع افزایش فراوانی یافت.

مبارزه با جاذبه:

بزرگترین مانع برای ساختن ساختمانها به سمت بالا, کشش رو به پایین جاذبه است. فرض کنید شما دوستتان را بر روی دوشتان قرار داده اید. احتمالا شما به راحتی میتوانید وزن وی را تحمل کنید. حال اگر نفر سومی بخواهد بر روی دوش دوست شما برود (ارتفاع ساختمان بیشتر شود) آنگاه به احتمال زیاد شما توانایی تحمل هر دوی آنها را ندارید. به همین دلیل برای ساختن برج انسانی که ارتفاعش بیشتر از ۲ انسان باشد شما نیازمند افراد بیشتری در پایین (بر روی زمین) هستید تا بتوانید وزن این افراد را تحمل کنید. این دقیقا همان روشی است که در هرم انسانی برای حرکات نمایشی استفاده میشود. که البته عملکرد آن درست مثل عملکرد هرم واقعی است. یعنی در پایین مصالح بسیار زیادی قرار دارد و هر چه بالا تر میرود مصاح کمتر میشود. هر چه ارتفاع هرم بیشتر بخواهد بشود باید قاعده آن بزرگتر شود. با این روش شما میتوانید تا ارتفاع بسیار زیادی برسید اما لازمه آن این است که قاعده شما بسیار بزرگ شود که یعنی فضای زیادی را بروی زمین بگیرد. ساختمانهای قدیمی نیز از همین روش برای بدست آوردن ارتفاع استفاده میکردند. در واقع به همین دلیل بود که دیوارهای خانه های قدیمی چند طبقه بسیار زخیم میشدند. و البته به دلیل فضای زیاد مورد نیاز بر روی زمین تا قبل از بدست آمدن تکنولوژی ساخت آسمانخراشها ساختمانها حداکثر ۱۰ طبقه بوده اند.

تصویری که در زیر میبینید از ساختمانی است که با توجه به ساختار معماری و قابهای سازه ای منحصر به فردش عنوان اولین آسمانخراش دنیا را به خود اختصاص داده است. ساختمان “بیمه منزل” در سال ۱۸۸۵ در شیکاگو ساخته و در سال ۱۹۳۱ برای فراهم کردن فضای مناسب برای ساختمان Field تخریب شد.این اولین ساختمانی بود که در آن از فولاد سازه ای برای قابها استفاده شد. اما با اینحال بیشتر سازه ساخته شده از آهن قالبگیری شده بود. همچنین این سازه اولین ساختمان بلندی بود که توسط قاب ضدحریق فلزی هم از داخل و هم از خارج محافظت میشد.این ساختمان ۱۰ طبقه داشت و ارتفاع آن ۴۲ متر بود.

آسمانخراش پله ای - برجی به شکل راه پله دایره ای

از زمان ساخت برج بابل ( قبلا در سایت سیویلتکت معرفی شد – برای خواندن مقاله مربوطه کلیک کنید ) بشر همواره به دنبال ساخت سازه ای بوده که بتواند توسط آن با پای پیاده به آسمانها برود. در واقع این تمایل بشر برای غلبه بر جاذبه زمین و ساختن ” غیر ممکن ” از دوران بسیار قدیم وجود داشته است. که البته به مرور زمان بشر توانست سازه های بلند و بلندتری را بسازد. اما آیا این بلندی انتها دارد یا همیشه امکان ساخت یک سازه بلندتر وجود دارد؟ مهندسان اسپانیایی با طراحی یک آسمانخراش پله ای خواسته اند این آرزوی بشر را تا حدودی به واقعیت تبدیل کنند. این آسمانخراشها به شکل پله های دایره ای هستند که دور یک محور میچرخند.